Преку театарска игра до емпатија (методот на “театар на угнетените“)

Пријава за учество на конкурс  ,,Pro Social Values работилница “ за имплементација на позитивни општествени норми и вредности во образованието 

Преку театарска игра до емпатија (методот на “театар на угнетените“) 

Јазичен Центар “Step by Step” Скопје 

Сандра Грујевска 

Опис на  активноста 

Работилниците се инспирирани од практиките на “театарот на угнетените“ на Аугусто боал, тетарска методологија која ги подготвува и оспособува луѓето, односно учениците да го трансформираат општество, односно однесувањето во училницата преку теАтарска игра. на тој начин им се дава алатка на педагозите да ги надминат непријатните и несакани случувања во училиштето. Оваа методологија претставува театарска игра во која проблемот е прикажан во една нерешена форма, гледачите постануваат “глед-актери“ и се поканети самите да сугерираат и донесат решенија.

Проблемот е најчесто угнетување и генерално вклучува видлив угнетувач и протагонист кој е угнетуван. играта е форма на натпревар помеѓу глед- актерите кои се обидуваат да и дадат поинаков крај на драмата. Глед-актерите се учесници во создавањето на драмата- тоа е нивниот конфликт, нивните светови и животни искуства кои сакаме да ги решат. работилницата започнува со приказ на приказна во која се случува одреден немил училишен настан помеѓу ученик, негов соученик и наставник. истата таа приказна ученици-доброволци се обидуваат да ја драматизираат на нивен начин, секој со своја улога. откога ќе ја одглумат приказната, учителот ги замолува да ја одиграат уште еднаш, меѓутоа овој пат  ги поканува и учениците од публиката (глед-актерите) да се приклучат со тоа што ќе извикаат СТОП! веднаш штом почуствуваат дека можат да променат некоја улога, односно да дадат поинакво однесување и тек на приказната. тогаш тие ги менуваат местата и стануваат актери само со нивна верзија на случката и како тие би постапиле во дадената ситуација и како би ја спречиле неправдата.  

Рефлексија од примена на активноста во пракса 

Секој ученик има можност да се стави и во двете или трите страни на приказната односно немилиот настан и да го почуствува однесувањето на секој карактер. секој ученик кој е дел од оваа драма си го поставува прашањето како јас би постапил во оваа ситуација? како би ја спречил оваа неправда? зошто секој актер во приказната постапил онака како што постапил?

рефлексијата и искуството од оваа активност кај секој еден ученик побудува многу прашања, степен на самокритичност и себеспознавање.

Со давање на учениците моќ во креирање и трансформирање на драмата, тие се подготвуваат да учествуваат во театарот на животот. Користејќи ја оваа методологија, учениците ги откриваат основните причини за проблемите и кои внатрешни и надворешни фактори ги блокираат од ефективна и разумна акција. тие можат да го “гледаат“ нивниот проблем, “анализираат“ и “дејствуваат“ за да ја променат ситуацијата во нивната училница.